Michelle stond stil bij het recent verschenen rapport van de Raad voor de Volksgezondheid over de mentale gezondheid van Nederland. De Raad concludeert: “we leven in een ‘hypernerveuze samenleving’ waarin prestatiedruk, versnelling en individualisme zijn doorgeschoten en het welzijn van jong en oud ernstig bedreigen. De ‘hypernerveuze samenleving’ dringt door in alle aspecten van ons leven: werk, school, vrije tijd – overal is de verwachting om beter en sneller te presteren. Tegelijk wordt het individu zelf als enige verantwoordelijk gehouden voor het eigen geluk. Hulp richt zich nu ook vooral op individuen en hun weerbaarheid, met trainingen en coping-strategieën. Maar zolang de samenleving steeds hogere eisen stelt, is dat dweilen met de kraan open. Het is nodig om de hypernerveuze samenleving tot rust te brengen.

In een nieuw advies roept de RVS op tot een fundamentele sociaal-culturele verandering. De boodschap is duidelijk: trap op de rem en werk samen aan een meer ontspannen samenleving.

Wat kunnen werkgevers hierin doen?

Michelle pleit voor de 3 R’s van gezond samenwerken:

  1. Relationaliteit: Verbonden zijn en erbij horen.
  • Kies voor verbinding boven perfectie;
  • Laat relaties even belangrijk zijn als de resultaten.

Als je erkenning kan geven aan de behoeftes van je mensen dan is er verbinding.  Het gaat daarbij om de volgende fundamentele behoeftes:

  • Ik hoor er bij
  • Ik heb een plek
  • Ik wordt gezien
  • Ik doe er toe
  • Ik draag bij
  • Ik weet wat er komt
  • Ik voel dat ik mezelf ben
  • Ik word rechtvaardig behandeld.

2. Rituelen: Structuur en voorspelbaarheid; een gedeelde cultuur van “zo doen we het hier”.

  • Mensen hebben behoefte aan voorspelbaarheid. Bouw verbindende rituelen in, bijvoorbeeld rondom het vieren van een verjaardag.
  • In Nederland is het moeilijk om te zeggen wat goed gaat, om waardering uit te spreken. Je hoort het wel vaak als het fout is. Werk daarom bewust aan momenten waarop waardering uitgesproken wordt en successen gevierd worden.

3. Reflectie: Tijd en ruimte om te leren en stil te staan; leiders nemen hierin het voortouw.

  • Reflectie is de brug tussen ervaring en groei. Het is de volwassenheid in actie.
  • Laat je emoties/ fouten zien en reflecteer daarop (desnoods hardop).

Nog een laatste inzicht van Michelle: hieraan werken gaat met vallen en opstaan. Struikelmoed is nodig.