We kennen allemaal wel het gevoel dat onze agenda de dag bepaalt. Vanaf het moment dat we opstaan tot het moment dat we naar bed gaan, worden we geleefd door afspraken, to-do’s en verwachtingen. Maar geeft dit voldoening? Zijn we bezig met de juiste dingen?
Soms heb ik veel gedaan, maar bekruipt toch het gevoel: wat voor zin had het eigenlijk? Heeft mijn werk bijgedragen aan iets groters? En minstens zo belangrijk: had ik voldoende tijd en aandacht voor mijn gezin, voor de mensen die belangrijk voor me zijn? En waar past mijn relatie met God in dit geheel?
John Mark Comer beschrijft in zijn boek ‘De radicale uitbanning van haast’ een treffend voorbeeld. Iemand worstelde eens met de vraag: “Wat moet ik doen om te worden wie ik wil zijn?” Hij belde zijn mentor, die hem slechts één antwoord gaf: “Je moet radicaal alle haast uit je leven bannen.” Volgens Dallas Willard heeft haast hetzelfde effect als zonde: het verbreekt je relatie met God, met anderen en zelfs met jezelf.
De psycholoog Carl Jung zei het scherp: “Haast is niet van de duivel, haast is de duivel.”
In onze tijd is haast misschien wel de grootste vijand van het geestelijk leven. Het staat ons in de weg om te leven zoals we bedoeld zijn: tot Gods eer, en in diepe verbinding met de mensen om ons heen.
Werk-privébalans begint bij innerlijk ritme
Wanneer we spreken over de werk-privébalans, denken we al snel aan praktische oplossingen: minder uren, betere planning, een heldere taakverdeling. Die dingen helpen, maar raken niet de kern. De kernvraag is: Leef ik vanuit rust of vanuit haast?
Want een verstoorde balans begint vaak niet bij de hoeveelheid werk, maar bij het tempo waarin we leven. Een tempo dat zo hoog ligt dat:
- tijd met God onder druk komt te staan,
- aandacht voor ons gezin verschraalt,
- rust gemakkelijk op de achtergrond raakt, doordat we naast werk en gezin vaak veel hooi op onze vork nemen.
Haast maakt dat we reactief leven in plaats van doelbewust en vanuit onze roeping.
Vier gewoonten om je leven te onthaasten
Comer noemt vier gewoonten die helpen om haast te doorbreken en ruimte te maken voor wat werkelijk belangrijk is:
- Stilte en afzondering
Dagelijks tijd nemen om tot rust te komen, het Woord te openen en in gebed te zijn. Niet alleen om op te laden, maar ook om weer te horen wat echt belangrijk is. - Sabbat
De wekelijkse rustdag, onze zondag, waarop het werk stil mag liggen en er ruimte ontstaat om tot rust te komen, God te zoeken en tijd te besteden aan de mensen die dicht bij ons staan. - Eenvoud
Minder prikkels, minder spullen, minder verplichtingen. Eenvoud maakt ruimte voor dat wat werkelijk waarde heeft. - Vertragen
Een houding waarin we bewust tempo terugnemen, aandachtiger luisteren en ruimte maken voor reflectie.
Een uitnodiging
Een gezonde werk-privébalans is niet alleen een organisatorische uitdaging, maar ook een geestelijke oefening. De vraag die Comers boek ons voorlegt is daarom diep en persoonlijk:
Welke vorm van haast mag ik loslaten, zodat er meer ruimte ontstaat voor God en Zijn Woord, mijn gezin en mijn eigen welzijn?
De weg naar balans begint vaak met kleine keuzes: stille tijd een vaste plek geven, duidelijke prioriteiten stellen, op tijd ‘nee’ zeggen, momenten met je gezin koesteren en de zondag bewaren als rustdag voor de Heere.
Maar juist in deze kleine keuzes zorgen voor groot herstel, voor onszelf, voor ons gezin en ook in het voorbeeld dat we mogen geven aan ons team.
